Τί είναι η Σαρακοστή ;

    Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή  ή άλλως η Σαρακοστή που σημαίνει «Μεγάλες 40 Ημέρες» ή η Μεγάλη Νηστεία .  

Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή  ή άλλως η Σαρακοστή που σημαίνει «Μεγάλες 40 Ημέρες» ή η Μεγάλη Νηστεία .  

Είναι η πιο σημαντική περίοδος νηστείας στο εκκλησιαστικό ημερολόγιο των Ορθοδόξων Χριστιανών, όπου προετοιμάζει τους Χριστιανούς για τη μεγαλύτερη εορτή του εκκλησιαστικού ημερολογίου, το Πάσχα. Είναι η αρχαιότερη από τις μεγάλες νηστείες της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Καθιερώθηκε τον 4ο αιώνα. Αρχικά διαρκούσε έξι εβδομάδες ενώ αργότερα, προστέθηκε και η έβδομη εβδομάδα.Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή  των Ορθοδόξων Χριστιανών, μοιάζει πολύ με τη Σαρακοστή στο Δυτικό Χριστιανισμό . Υπάρχουν κάποιες διαφορές στον υπολογισμό της σαρακοστής (πέραν του υπολογισμού της ημέρας του Πάσχα) και το πώς αυτή ασκείται τόσο λειτουργικά στη δημόσια λατρεία της εκκλησίας όσο και ατομικά.

Διάρκεια· διαφορές από την Δυτική Εκκλησία

 Μια διαφορά μεταξύ της Ορθόδοξης Εκκλησίας και της Δυτικής Εκκλησίας, είναι ο υπολογισμός της ημερομηνίας του Πάσχα (βλέπε Ορθόδοξο Πασχάλιο). Τις περισσότερες χρονιές, το Πάσχα των Ορθοδόξων πέφτει μετά το Πάσχα των Δυτικών και μπορεί να φτάσει έως και πέντε εβδομάδες αργότερα· σποραδικά, οι δύο ημερομηνίες συμπίπτουν. Όπως και με τη Σαρακοστή των Δυτικών, η Μεγάλη Τεσσαρακοστή διαρκεί σαράντα ημέρες, αλλά σε αντίθεση από τους Δυτικούς, προσμετρώνται και οι Κυριακές.Επισήμως, η Μεγάλη Τεσσαρακοστή αρχίζει την Καθαρά Δευτέρα, επτά εβδομάδες πριν το Πάσχα (η Τετάρτη τέφρας δεν παρατηρείται στην Ανατολική Εκκλησία) και διαρκεί για 40 συνεχόμενες ημέρες, ολοκληρώνοντας με την Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία της Παρασκευής την Έκτη Εβδομάδα. Η επόμενη ημέρα, ονομάζεται το Σάββατο του Λαζάρου, την ημέρα πριν την Κυριακή των Βαΐων. (Συνεπώς, στην περίπτωση που οι ημερομηνίες του Πάσχα συμπίπτουν, η Καθαρά Δευτέρα είναι δύο ημέρες πριν από την Τετάρτη τέφρας).Η νηστεία συνεχίζεται καθ' όλη την επόμενη εβδομάδα, γνωστή ως Εβδομάδα των Παθών ή Αγία Εβδομάδα ή Μεγάλη Εβδομάδα και δεν τελειώνει παρά μόνο μετά την Πασχαλινή Αγρυπνία, ενωρίς το πρωί του Πάσχα (Κυριακή του Πάσχα).

 Θέμα της Νηστίσιμης χαράς

Μια διαφορά μεταξύ των Ανατολικών και της Δυτικών τηρήσεων είναι ότι, ενώ στη Δύση η ψαλμωδία του Αλληλούια παύει κατά τη διάρκεια της Σαρακοστής, στην Ανατολή η χρήση του αυξάνεται. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι για τους Ορθοδόξους, η νηστεία θα πρέπει να είναι χαρμόσυνη και η αίσθηση της αναξιότητας πρέπει πάντα να μετριάζεται με την ελπίδα στη συγχώρεση του Θεού.
Στην ουσία, είναι ημέρες οι οποίες ακολουθούν το Νηστίσιμο μοτίβο των ακολουθιών (services) που αναφέρονται ως «ημέρες με Αλληλούια». Αυτό το θέμα της «Νηστίσιμης χαράς» απαντάται επίσης σε πολλούς από τους ύμνους του Τριωδίου, όπως ο στιχηρός ο οποίος αρχίζει με τις λέξεις: «Η Νηστίσιμη Άνοιξη έχει ξημερώσει!...» (Ακολουθία του Εσπερινού Απόστιχα, την Τετάρτη της Εβδομάδας του Τυροφάγου ή της Τυρινής) και «Τώρα είναι η εποχή της μετάνοιας· ας αρχίσουμε με χαρά, Ω αδελφοί...» (Όρθρος, Δεύτερος Κανών, Ωδή 8, την Δευτέρα της Εβδομάδας του Τυροφάγου ή της Τυρινής).
Οι πράξεις των μετανοιών κατά τη διάρκεια των ακολουθιών (services) επίσης πληθαίνουν. Μια προσευχή που απεικονίζει τις Νηστίσιμες ακολουθίες (services), είναι η Ευχή του Αγίου Εφραίμ του Σύρου, η οποία λέγεται ότι σε κάθε ακολουθία (service) τις καθημερινές, συνοδευόμενη από πλήρεις μετάνοιες. Σε μετάφραση διαβάζεται: